Tarihin şanlı kenti Şam; şimdi kim bilir nasıl bir sessizliğin içindesin “kurşunların sessizliği” kim bilebilirdi ki tarihin bunca ihtişamından sonra , bunca ilim insanın yetiştiği topraklar kan rengi ile boyanacak. Gürünmez kentleri biz İtalo CALVİNO‘nun kitabından bir gün görebiliriz umudu ile okuduk. Ya sen Şam nasıl olduysa sen gözler önün de öyle bir gürünmezliğe büründün ki? ne gözler seni görmek ne de kulaklar seni işitmek istiyor. Kaderine terkedilmişliğin portresini çiziyor seni görmek istemeyen gözler. Feryatlarınından bir senfoni yapmış dinliyor seni işitmek istemeyen kulaklar. Halbu ki seni görmek ve duymak isteselerdi şimdi kimbilir sokakların da çocuk cıvıltıları olacaktı. Ama neylersin ki bunca sessizliğin içerisin de halen annelerin feryatları ve sen Şam görünmezliğin içerisin de halen kanlar içesin de unutulmaz sokakların ve oyun oynaması gereken cansız çocuk bedenleri … “Ne zaman göreceksiniz, görmesi gerekenler”
Meşhur bir söz vardır “Roma bir günde kurulmadı” diye en az Roma kadar köklü bir geçmişe sahip ŞAM’da bir günde kurulmadı ama tüm insanlığın gözü önünde bir günde yıkılıyor. aslında bu yıkılan ne şamdır nede suriye, yıkılan insanlığın içinde ki merhamet ve adalet duygusudurki, heyhat biraz daha beklersek çok geç olacak.