Folklor, halk hayatının veya kültürünün ilmidir. Bir toplulukta yaşayanların görenek ve gelenekleri, masalları, efsanaleri, halk müziği, dokumacılık, demircilik gibi halk sanatları, dans törenleri, doğumdan ölüme kadar yapılan çeşitli törenleri folklor bilim dalının içine girer.
Eskiden merak nedeniyle metotsuz olarak yapılan araştırma ve bilgi toplama merakı zamanla yerini ilmi araştırmaya bırakmıştır. Başlangıçta sade ce masal, atasözü, bilmece gibi ürünler folklor sayılırken geçen zaman içinde bütün âdet ve inançlarla, batıl inançlar, maddi kültüre giren eşya ve aleti de içine alarak kapsamını genişletmiştir.
Folklor, tarih, edebiyat, sosyoloji, psikoloji, etnoloji gibi bilimlere hem malzeme verip hem de malzeme alan zengin birhazinedir.
Türkiye’de folklor çalışmalarına II. Meşrutiyetten sonra bazı ilim adamları eserleriyle konuya dikkat çekmişlerdir. Ziya Gökalp de “Türkçülüğün esasları” adlı eserinde folklor üzerinde durmuştur.
Folklor çalışmalarına Cumhuriyetten sonra ağırlık verilmiş, 1927’de kurulan “Halk Evleri” tarafından çıkarılan dergilerle Türk folklorunun her dalda toplanan bilgileri yayınlanma imkanını bulmuştur.Halk evlerinin kapatılmasından sonra Milli Eğitim Bakanlığı, dağınık ve ilmi metottan uzak çalışmaları bir merkeze bağlamak ve ilmi çalışmalara hız vermek için 1966’da Ankara’da Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı Milli Folklor Enstitüsünü kurmuştur.