Gün boyu nefesimizi tazelemek için çiğnediğimiz, bir birinden güzel yüzlerce faklı tadıyla ağzımızın tadını yerine getiren sakız sizce nasıl yapılıyor?
Sakızın tarihi antik yunanlara kadar dayanır. Günümüzdeki sakızın patenti Amerika da 1869 yılında bir dişçi tarafından alınmıştır. 1928 tarihinde ise başka bir Amerikalı, balonlu sakızı icat etmiştir.
Sakızın ilk bulunduğu zamanlar, hamuru ağaç reçinesinden yapılırdı, oysa ki günümüzde plastik ve kauçuktan yapılır. Sentetiktir. Sakız hamuru bir karıştırıcıya dökülüp renk ve aroma eklenir. Karışmaya başladığında glikoz şurubu (yani şeker) tat vermek için karışıma dökülür. Daha sonra karışıma toz halinde bir tatlandırıcı olan üzüm şekeri eklenir. Ortaya çıkan karışım 20 dakika civarında harmanlanır. Karıştırma işlemi ortaya her şeyi birbirine özdeştiren bir ısı oluşturur.
Karışım ekmek hamuru kıvamına geldiği vakit hazır hale gelir. El arabası ile ön püskürtücü denilen bir makineye aktarılır. Bu makine, oluşan karışımı dar bir uçtan sıkar. Bu büyük ve hacimli olan karışımı şeritler haline getirir ve bu haliyle püskürtücülere girebilir. Püskürtücüler, her balonu gerçek sakız ebatlarında sıkar. Daha sonra lokmalık parçalara ayrılır.
Bu püskürtme işlemi sakızı ısıtır. Eğer kesilip anında paketlenirse ambalajlarına yapışır. Bu yüzden soğutma bölümüne alınır ve 3 ila 7 derece aralığında 15-20 dakika bekletilir.
Balonlu sakız dışarıya çıkarıldığında kesim ve paketleme için uygun kıvama gelmiş, soğumuş olacaktır. Bir makine iki işlemi de saniyelerden kısa sürede gerçekleştirir. Bu makine dakikada 900 ila 1000 parça balonlu sakız işleyebilir.